วันจันทร์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558

NC The begining of love 20





คนตัวเล็กสะดุ้งตัวโยก เมื่อฮันคยองก้มลงครอบครองยอดอกสีชมพูสวยแล้วตวัดลิ้นจนหน้าท้องแบนราบหดเกร็ง ฮยอกแจเบียดตัวชิดกับประตูบ้าน สองมือกำไหล่กว้างไว้แน่น เสียงดูดจากยอดอกที่ยิ่งทำให้ฮยอกแจตื่นตัว

“ต้องการไหมเด็กดี.....ต้องการพี่ไหมหื้ม” ร่างสูงกลับมาเผชิญหน้ากับคนที่กำลังทำหน้าได้อารมณ์เต็มเปลี่ยม มองหน้าตาน่ารัก ที่กำลังต้องการและมองมาทางเขา

ดวงตากลมที่กำลังฉ่ำไปด้วยอารมณ์ปรือตามองเขาอย่างน่ารัก ปากเล็กแดงฉ่ำ กับร่างกายบอบบางที่เสียดสีอยู่กับเขาตรงหน้า

ขวับๆ

ทว่า....ฮยอกแจกลับก้มหน้าแล้วส่ายหน้ารัวๆ ปฏิเสธด้วยท่าทีที่น่ารักใบแบบที่เป็นลีฮยอกแจ ที่ฮันคยองยิ้มกริ่ม

ขี้อายจริงๆ

“ไม่ต้องการหรอหื้ม....ไม่ต้องการให้พี่สัมผัสหรอ...” ร่างสูงเบียดตัวเข้าชิด แล้วกระซิบชิดหูพร้อมกับคลอเคลียซอกคอคนที่ส่ายหน้า ทว่ากลับเชิดหน้าให้เขาสัมผัส

ต้องการ.....ต้องการพี่ฮัน

“อ๊ะ.....”

“ไม่ต้องตอบก็ได้.....พี่รู้ว่าแฟนพี่ต้องการอะไร”

หมับ

ฮันคยองอุ้มร่างเล็กขึ้นแนบอกแล้วเดินไปที่ฟูกนอนบางๆ พร้อมกับวางฮยอกแจลงอย่างอ่อนโยน ให้ฮยอกแจนั่งลง แล้วร่างสูงก็คุกเข่าลงตาม พร้อมกับจับมือเล็กเข้าหาตัว

ก่อนที่จะ

“อ๊ะ....”

ขวับๆๆๆ

ฮยอกแจส่ายหน้าจนผมสะบัดแล้วพยายามดึงมือของตัวเองออก เมื่อร่างสูงจับมือเล็กไปวางลงบนแก่นกายใหญ่ที่นูนออกมาจากกางเกงนักศึกษา มือหนารั้งแรงไว้แล้วบังคับให้ฮยอกแจจับมันแน่นกว่าเดิม พร้อมกับคลึงมันไปมา

ฉ่า

การกระทำน่าอายที่ฮยอกแจหลับตาแน่น ปล่อยให้ฮันคยองทำตามใจชอบ ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกคนตัวโตรั้งเอวให้เข้าไปใกล้

“พี่ฮันฮะ...”

“ทำให้หน่อยนะ....พี่อยากให้ทำให้นะ” แล้วคนตัวเล็กก็เหมือนจะแพ้คำอ้อนของคนตัวโตอีกจนได้ ร่างน้อยอ่อนระทวย อาการนิ่งไปทำให้ฮันคยองยิ้มกริ่มและรู้ว่าฮยอกแจยอมเขาทุกอย่าง

ร่างสูงยืดตัวขึ้นยามที่เข่ายังค้ำอยู่กับพื้น จนแก่นกายใหญ่อยู่ระดับเดียวกับคนที่นั่งอยู่บนฟูก มือหนาดึงเสื้อนักศึกษาของฮยอกแจออกจากกายขาว แล้วก้มลงจูบปากเล็กเบาๆ ก่อนที่จะปลดกางเกงออกจากเอวต่อหน้าฮยอกแจที่รีบหันหนีไปทางอื่น

เสี้ยวหน้าหวานที่เห่อร้อน ฮยอกแจแทบละลายลงไปกับพื้นเมื่อฮันคยองถอดกางเกงออก พร้อมกับดึงแก่นกายใหญ่ออกมาจากชั้นใน แล้วจับมือเล็กไปสัมผัสกับแท่งร้อน

หมับ

ฉ่า

หัวใจจะวายอยู่แล้ว

“อืม....หันหน้ามาสิที่รัก” เมื่อมือเล็กจับไว้ที่แก่นกายใหญ่เต็มมือแล้ว ฮันคยองก็รั้งใบหน้าหวานให้หันมามอง

“พี่ฮัน.....อ๊า.......ฮยอกแจ...ฮยอกแจอาย” เสียงหวานร้อนกระเส่าเมื่อถูกอีกคนเขี่ยตรงยอดอกเบาๆ มือเล็กกำแก่นกายใหญ่ไว้แน่น ก่อนจะถูกฮันคยองจับมือให้ดึงแก่นกายขึ้นลงเบาๆ

แก่นกายที่อยู่ระดับเดียวกับใบหน้าจนฮยอกแจไม่กล้ามอง รับรู้เพียงว่าแก่นกายที่สัมผัสอยู่มันร้อนแค่ไหน และ เต็มมือแค่ไหน

“อืม ดีฮยอกแจ....มีแค่เราสองคนจะอายทำไมหื้ม มากกว่านี้ก็ทำกันมาแล้ว....ฮยอกแจไม่อยากทำให้พี่หรอ” มือหนาลูบผมไปตามโครงหน้า แล้วจับให้ฮยอกแจหันไปมองแก่นกายของเขาเต็มๆตา

ภาพที่ทำให้ฮยอกแจกัดปากแน่น นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นแก่นกายของพี่ฮันเต็มตา

และยิ่งรู้สึกว่าร่างกายร้อนลุ่มไปหมด เมื่อคิดถึงว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือสิ่งเดียวกับที่มักจะสอดเข้ามาในกายทุกค่ำคืน

ฉ่า

“อืมมม แบบนั้นเด็กดี” มือเล็กชักรูดแก่นกายขึ้นลงจนมันขยายตัวขึ้น ด้วยการคุมจังหวะจากมือของฮันคยอง เสียงทุ้มต่ำที่กำลังรู้สึกดีทำให้ฮยอกแจรู้สึกว่าตัวเองเสียวซ่านไปหมด ก่อนที่มือหนาจะค่อยๆปล่อยมือเล็ก ให้ฮยอกแจคุมจังหวะด้วยตัวเอง

ฮยอกแจลูบไปตามส่วนหัวของแก่นกาย แรงชักรูดที่มากขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางทุ้มต่ำจากฮันคยองทำให้คนฟังยิ่งหายใจติดขัดตามไปด้วย มือเล็กกำแท่งร้อนไว้แน่นเมื่อมันเริ่มแข็งตัวกว่าเดิม และร้อนระอุ อีกทั้งยังขยายมากขึ้นกว่าเดิม

ฮยอกแจกลืนน้ำลายเฝื่อนๆ แอบเหลือบมองแท่งร้อนด้วยความตื่นเต้น ความเปียกแฉะที่ไหลออกมาจากส่วนปลาย ทำให้ฮยอกแจรีบเงยหน้ามองฮันคยองที่กำลังรู้สึกดี

“อืมมมม.......อ้าปากสิฮยอกแจ” ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้แล้วจับแก่นกายจ่อตรงปากเล็กของฮยอกแจที่กำลังเกร็งตัว ฮยอกแจกัดปากแน่น ก่อนจะค่อยๆอ้าปากรับแก่นกายใหญ่ที่ดันเข้ามาคับปาก

“อึก.....อึก...” ร่างสูงขยับกายเข้าและออกช้าๆ ปากเล็กที่ร้อนและลิ้นที่กำลังสัมผัสอยู่กับแก่นกายทำให้ฮันคยองรู้สึกดี นัยน์ตาคมก้มมองคนรักที่กำลังอมแก่นกายเข้าไว้เต็มปาก ใบหน้าสวยที่มีแว่นตาทับอยู่บนกรอบหน้า

ภาพที่เรียกอารมณ์ดับในร่างกายได้อย่างดี ทำให้ฮันคยองลูบหน้าผากชื้อเหงื่อพร้อมกับเสยผมของฮยอกแจไปด้านหลัง ก่อนจะดันให้ศีรษะเล็กก้มลงแล้วดันกายให้เข้าไปในปากเล็กๆของฮยอกแจมากกว่าเดิม

“อา...อึก....” ฮยอกแจกลืนน้ำลายไม่หยุด มือเล็กจับแก่นกายใหญ่ไว้แน่นยามที่แท่งร้อนขยับเข้าออกเร็วขึ้น น้ำรักจากส่วนปลายไหลออกมาจนไหลย้อนออกมาจากมุมปาก

“อา......ฮยอกแจ ดูดแรงๆ ”

“อึก...อึก...อึก..”มือหนาดันหัวเล็กเข้าออกพร้อมกับขยับกายแรงขึ้นเรื่อยๆ ปากเล็กอมแก่นกายไว้แน่น ก่อนที่น้ำขาวขุ่น รสชาติแปลกๆจะฉีดเข้ามาเต็มปาก

“..อึก...แค่กๆ.อา” ฮันคยองดึงแก่นกายออก พร้อมกับฮยอกแจที่สำลักน้อยๆ บางส่วนที่ก็ถูกลืนลงไปอย่างไม่ตั้งใจ แต่บางส่วนก็คายออกมา

หมับ

“หึ....ไหนดูสิ๊....ทำหน้าเหมือนนางเอกเอวีไปได้” ฮันคยองก้มลงมาเช็ดปากเล็กเบาๆ พร้อมกับพูดคำที่ทำให้ฮยอกแจหน้าแดง

“ไม่ใช่สักหน่อย....”

“หรอ....นึกว่าใช่”  ฮันคยองว่ายิ้มๆแล้วดึงฮยอกแจเข้ามาจูบปากแรงๆ มือหนาจับให้คนตัวเล็กขึ้นมานั่งคุกเข่าและปลดกางเกงนักศึกษาออกจากสะโพกเล็ก แล้วจับแก่นกายเล็กชักรูดปลุกอารมณ์ที่ตื่นตัวมากอยู่แล้วให้มากขึ้นกว่าเดิม

ฮยอกแจครางเสียงต่ำในลำคอ ยามที่ถูกฮันคยองจูบอย่างเร่าร้อน มือเล็กยกขึ้นคล้องคอแกร่ง แอ่นกายเข้าหาโหยหา ทั้งคู่แรกจูบกันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ความต้องการในร่างกายที่กำลังต้องการมากกว่าที่ทำอยู่ ทำให้ฮันคยองดันตัวออกแล้วพลิกฮยอกแจให้ลงไปนอนอยู่ท่าคลาน

“อ๊ะ....อะ...อ๊า!!!..พี่ฮันฮะ...อึก....” ฮยอกแจค้ำมือลงกับพื้น กำมือไว้แน่น เข่าทั้งสองข้างยันตัวเองไว้ยามที่สะโพกเล็กถูกถึงให้เชิดขึ้นเพื่อสอดความเป็นชายของฮันคยองเข้าไปในกาย ก่อนที่ร่างสูงจะกดกายเข้ามาจนสุด และเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ

“อืม....อย่านอนลงนะ เดี๋ยวเจ็บ” มือหนาดึงไหล่เล็กไว้เมื่อฮยอกแจแทบจะลงไปนอนแนบกับพื้น เพราะความปวดหนึบในกายและเสียวกระสันเกินกว่าจะค้ำตัวอยู่

ความเป็นห่วงที่ทำให้ฮยอกแจยิ่งรู้สึกว่าต้องการความอบอุ่นจากผู้ชายที่กำลังสอดผสานกายจากด้านหลังมากขึ้นกว่าเดิม

พี่ฮันไม่ยอมให้เขานอนลง ไม่ยอมให้เขาต้องอยู่บนพื้นที่แข็งๆ

“อึก....อะ..ฮยะ...ฮยอก...”

หมับ

ฮันคยองสวนกายเข้าพร้อมกับเอื้อมไปดึงหมอนมารองไว้ตรงหน้าคนตัวเล็ก กลัวว่าเวลาที่ตัวเองทำรุนแรงขึ้นแล้วฮยอกแจจะเจ็บตัว

“อึก..อา....พี่ฮัน...” ฮยอกแจพยายามค้ำตัวไว้ เอี้ยวตัวมามองร่างสูงที่กระแทกกายเข้ามาแรงขึ้นจนร่างกายสั่นไปตามแรง สายตาและใบหน้าที่ทำให้ฮันคยองต้องโน้มกายเข้ามา แล้วเอื้อมมือมาถอดแว่นตาของฮยอกแจที่แทบจะหลุดออกจากดั้งสวยวางไว้ข้างกาย

“อะ..อึก...ถอด..อ๊า...ทำไมฮะ” เสียงหวานกระเส่าถาม ดวงตากลมโตหลี่ตาเมื่อทันทีที่ฮันคยองถอดแว่นออก ภาพตรงหน้าก็พร่ามัวเหมือนมีแสงสีขาวมัวๆมาบังไว้ ทว่าก็ยังเห็นเงาของร่างสูงที่กำลังสอดกายเข้าออกอย่างชัดเจน

“กลัวแว่นหัก....อืม...มานี่ดีกว่า พี่กลัวจะไหลไปกับพื้นจริงๆ พี่ไม่อยากให้แฟนพี่ไม่สบายตัว” มือหนาดึงแขนเรียวให้เข้ามาหาตัว ทำให้ฮยอกแจต้องขยับตัวเข้าหาอกแกร่ง แผ่นหลังเล็กแนบลงกับหน้าอกของฮันคยอง ใบหน้าหวานซบอยู่ระดับเดียวกับบ่ากว้าง

“อ๊า...อึก....อ๊ะ...พะ..พี่ฮัน...” ฮยอกแจกัดปากแน่น ยามที่ต้องหลับตาลงแล้วเงยหน้าขึ้นเมื่อฮันคยองกำลังเล้าโลมไปตามลำคอ ขาเรียวอ้าออกกว้างยามที่มือหนาจับสะโพกให้แยกออกแล้วสวนกายหนักขึ้นจนต้องใช้มือคว้าต้นคอแกร่งไว้

ปับ ปับ ปับ

“อึก...อะ..อ๊า...อา....” แรงกระแทกที่ทำให้เนื้อกายสั่นไหว  แก่นกายใหญ่สอดเข้ามาลึกขึ้นและแรงขึ้น ส่วนปลายย้ำตรงจุดกระสันซ้ำๆ เพิ่มความเสียวซ่านที่ทำให้ฮยอกแจบิดเร้ากาย พ่นลมหายใจหนักๆ ปล่อยเสียงครางผสานกับเสียงเนื้อกระทบกัน

มือหนารั้งแก่นกายเล็กรัวๆพร้อมกับแรงกระแทกเข้าออกเมื่อใกล้จะถึงจุดหมาย ช่องทางร้อนที่บีบตัวแน่น และเพียงไม่นาน คนตัวเล็กก็ครางสุดเสียงพร้อมกับกระตุกกายปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือใหญ่ พร้อมกับความอุ่นร้อนที่ฉีดเข้ามาในกาย

“อา....เลอะมือหมดเลย”  ฮยอกแจรีบจับมือของฮันคยองแล้วคว้าเสื้อนักศึกษามาเช็ดมือให้ ทว่าร่างสูงกลับดึงมือออกแล้วใช้สองแขนกอดเอวเล็กไว้แน่นพร้อมกับจูบไปตามลำคอ สูดความหอมจากร่างน้อยที่ชื้นไปด้วยเหงื่อแทน

“รัก...รักมากเลยรู้ไหม” ปากหยักกระซิบบอกสลับกับจูบตามเนื้อกายขาวผ่องที่เต็มไปด้วยรอยรักที่เขาทำไว้ กลิ่นกายของฮยอกแจเป็นอะไรที่เขาหลงใหลจนหยุดไม่อยู่

ฮยอกแจก้มหน้าอมยิ้มกับคำรักของคนตัวโต ปล่อยให้อีกคนเอาแต่ใจสัมผัสร่างกายอย่างที่ต้องการ
“รักเหมือนกันฮะ”

ฟอดดดดดดด

“ฮ๊า...ชื่นใจจริงๆ ไม่เคยรู้สึกว่าอยากหลับแบบนี้เลยให้ตายเหอะ” ฮันคยองทิ้งหัวลงบนไหลเล็ก รั้งเด็กน้อยเข้ามากอดแนบอกทั้งๆที่ร่างกายยังเชื่อมต่อกัน


“นอนแบบนี้......ไม่ได้นะฮะ” คนตัวเล็กรีบบอกพร้อมกับสูดหายใจลึกๆแล้วดึงตัวเองออกจากตักกว้าง จนใบหน้าหวานเหยเกเพราะต้องถอนตัวจากท่อนเนื้อร้อน แล้วมองหน้าฮันคยองด้วยท่าทางอายๆ ยิ่งฮันคยองส่งสีหน้าหงุดหงิดมาให้คนขี้กลัวก็แอบผวาตัว



......................................................................................................................................................


อ่านแล้ว กลับไปเม้นให้กันบ้างนะค๊าาาาา