“พี่ฮัน......เอ่อ...”
“ถ้าถอด พี่จะไม่เสียบ แต่ถ้าให้พี่ถอด...รับรอง
ครางดังกว่าเมื่อคืนแน่”
เฮือก
“อ๊ะ!...คะ คือ.....ถะ ถอดฮะ ฮยอกแจถอดเอง”
ร่างน้อยเบียดกายเข้ากำแพงชื้น
ขาเรียวหนีบเข้าหากันโดยสัญชาตญาณเมื่อฮันคยองใช้มือจับเข้ากับส่วนกางลำตัวจนร่างน้อยสั่นวูบไปทั้งตัว
คำตอบที่ทำให้ฮันคยองมองใบหน้าหวานที่แดงก่ำ
ริมฝีปากที่กำลังขมเม้มเบาๆด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่จะยอมเอามือออกจากบางอย่างที่นิ่มมือ
“ถอด” คำสุดท้ายที่ฮันคยองย้ำอีกครั้ง
คำที่ฮยอกแจรู้แล้วว่าเขาต้องทำอะไรต่อ ดวงตากลมโตเงยหน้ามองคนตัวโตแค่แวบเดียวแล้วก้มหน้าลง
ก่อนที่จะค่อยจับกางเกงยางยืดลงช้าๆ
“ลงอีก” เสียงทุ้มกระซิบชิดหูแล้วขบลงเบาๆจนร่างน้อยตัวชาวาบ
รู้สึกร้อนไปทั้งตัว สองมือกำกางเกงไว้แน่น
แล้วดึงจนหลุดจากสะโพกลงไปเกือบถึงหัวเข่า
หมับ
“อ๊ะ....”
“พอแล้ว”
“....อา....” มือเล็กรีบจับแขนใหญ่ไว้แน่น
เมื่อฮันคยองจับเข้าที่แก่นกายเล็กผ่านชั้นในสีขาว ฝ่ามือร้อนบีบเบาๆ
นวดคลึงจนขาเรียวขาวถูกันไปมา
ใบหน้าหวานแดงซ่าน ริมฝีปากเล็กกัดเม้มไว้แน่น
จังหวะเดียวกับที่ฮันคยองจูบลงตามลำคอขาว ส่งลิ้นร้อนเลียเบาๆ
“อา.....พี่ฮัน...ฮยอกแจเสียว ไม่ลงโทษ...อา...แบบนี้...ได้ไหมฮะ”
มือเล็กจับแขนแกร่งไว้มั่น ยามที่สัมผัสได้ว่าแขนยาวกำลังขยับเบาๆผ่านชั้นใน
“แล้วจะให้พี่ลงโทษแบบไหน” มืออีกข้างเชยคางเรียวขึ้นให้หันมาสบตา
นัยน์ตาหวานฉ่ำน้ำ มองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน
หึ....มองแบบนี้จะให้เขาลงโทษอย่างอื่นได้หรอ
“อา..า.....อึก... ตะ ตี...อา....ตีฮยอกแจก็ได้ฮะ...อึก...”
หมับ
“ให้พี่ตีฮยอกแจเนี่ยนะ หึ...ก่อนจะพูดแบบนั้น ดูตัวเองหน่อยไหม
ว่ากำลังทำหน้ายังไง”
ฉ่า
ฮันคยองจับร่างน้อยให้หันไปทางด้านขวาซึ่งมีกระจกบานใหญ่ ดันร่างน้อยให้เข้าไปชิดสิ่งที่สะท้อนให้เห็นว่าตอนนี้ฮยอกแจกำลังแสดงสีหน้ายังไง ก่อนที่ฮันคยองจะเข้ามาประชิดจากด้านหลังโดยที่มือหนายังไม่ปล่อยจากแก่นกายที่กำลังตื่นตัว
ไม่จริง
“อา......อึก....มะ..อ๊า...ไม่ใช่ฮยอกแจนะ”
คนน่ารักซ่อนรูปรีบส่ายหน้ารัวเมื่อได้เห็นว่าตัวเองกำลังทำยังไงต่อหน้ากระจก
“งั้นหรอ.....สายตาอ้อนวอน ยั่วยวนให้พี่เข้าหาแบบนั้น
ริมฝีปากกัดแน่น ขาก็ถู...สะโพกก็ยังโหยหา
จะให้พี่ลงโทษแบบอื่นอีกหรอ.....ลีฮยอกแจ” ว่าจบมือหนาก็ล้วงเข้าไปในชันใน
จับแก่นกายเล็กที่กำลังฉ่ำไปด้วยน้ำชักรูดตามจังหวะ
ร่างน้อยก็บิดเร้ากายจนแทบทนไม่ไหว
“อ๊า....พี่ฮัน....ฮยอกแจเปล่ายั่ว...ไม่ได้ยั่วจริงๆนะ...อา....”
คนบอกไม่ได้ยั่วเอนกายซบหัวลงกับบ่ากว้าง มือเล็กพยายามจับกับมือหนาไว้
ไม่รู้ว่าจะห้ามหรือกำลังไม่ทันใจ
หมับ
“อะ..อา...อา..อ๊า...มือ...อา”
ฮันคยองจัดการจับมือเล็กบังคับให้ฮยอกแจจับเข้ากับแก่นกายของตัวเอง แล้วมือหนาก็ประคองให้ขยับขึ้นลงแรงๆ
ซึ่งสิ่งที่ตอบกลับมาจากคนที่ปากบอกไม่ได้ยั่ว
กลับเป็นมือเล็กที่กำแก่นกายของตัวเองแน่นแล้วขยับไม่หยุด
หึ
“อะ อ๊า...อา....มันจะ..อา....มันจะออกแล้ว...อึก....พี่ฮัน
ฮยอกแจหยุดไม่ได้...อ๊า!!!!” ฮยอกแจส่ายสะโพกไปมา แผ่นหลังเล็กเสียดสีกับอกกว้าง
บิดเร้าร่างกายพร้อมกับเรียวขาที่หนีบเข้าหากัน
ก่อนที่เสียงหวานจะครางลั่นพร้อมกับมือเล็กที่ชักรูดแก่นกายตัวเองจนน้ำขาวขุ่นฉีดพุ่งออกมาจากส่วนปลาย
“อึก..อา....”
“ต้องดึงแบบนี้ ถึงจะเอาออกจนหมด......ไหน เลียสิ”
มือหนาจับแก่นกายเล็กรูดแรงๆอีกสองสามที รีดน้ำรักที่ไหลออกมา
ก่อนที่จะยกมือขึ้นชิดริมฝีปากที่กำลังเผยอรับอากาศเข้าปอด
นัยน์ตาคมมองคนตัวเล็กที่แดงซ่านไปทั้งตัว ผ่านกระจกเงา
ไม่ยั่วเขาเลย
แผล็บ
ลิ้นเล็กส่งออกมาเลียเนียวยาวที่เปียกไปด้วยน้ำคาวของตัวเอง
ปลายลิ้นไล่เลียไปตามนิ้วที่ฮันคยองส่งให้ ปากเล็กๆค่อยๆอมแล้วดูดเบาๆ
.............................................................................................................................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่ http://writer.dek-d.com/p_uy/story/viewlongc.php?id=586262&chapter=109
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น