The begining of love 25 (ไม่ใช่ NC แต่...)

เยิน....สภาพ เขา....และ...เตียง...เยินมาก

ปวดเอวจัง

ร่างเล็กที่เพิ่งจะรู้สึกตัวในช่วงสายจนเกือบเที่ยงของวันค่อยๆพยุงตัวให้ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง ยามที่สายตาก็กวาดมองไปรอบห้องที่ข้าวของกระจัดกระสาย ทั้งหมอน  ทั้งเสื้อผ้า

มือเล็กดึงผ้าห่มออกเพื่อมองไปตามร่างกายของตัวเอง ร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยรักเต็มไปทั่ว ไหนจะความรู้สึกปวดหนึบและบางอย่างที่ยังคั่งค้างอยู่ภายใน

เมื่อคืนมีอะไรกับพี่ฮันงั้นหรอ.....จำไม่ได้เลย

และมันคงไม่ใช่แค่รอบสองรอบแน่ๆ

แค่คิดแก้มใสก็เห่อแดงด้วยความอาย แล้วพอมองหาคนตัวโตก็เจอเพียงแค่ความว่างเปล่า แต่ก็ไม่ปล่อยให้ต้องสงสัยนาน เมื่อประตูห้องถูกเปิดออก พร้อมกับร่างสูงในชุดสบายตัวเดินเข้ามาพิงตัวข้างขอบประตูพร้อมกอดอกมองคนตัวเล็ก

“ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นอาบน้ำเร็ว พี่ให้คนเอาอาหารกับยาแก้ปวดหัวมาให้” เสียงทุ้มบอกอย่างอ่อนโยน ให้คนตัวเล็กที่กลับมาเป็นเด็กว่าง่ายค่อยๆเอาตัวลงจากเตียง แต่เหมือนท่าทางที่กำผ้าห่มปิดกายไว้แน่น ทำให้คนที่มองอยู่รู้สึกขัดใจ จนต้องก้าวเข้ามาแล้วดึงผ้าห่มออก

“อ๊ะ!.....พี่ฮัน”

“ไม่ต้องมาเรียกเสียงอ่อยเลย.......เมื่อคืนร้องเรียกให้พี่เอาทั้งคืนไม่อาย ไปอาบน้ำได้แล้ว..”

เพียะ

ฉ่า

“ไปเร็ว ก่อนที่พี่จะเข้าไปอาบให้” มือหนาตีเข้าที่ก้นขาวเพื่อไล่ให้เด็กน้อยที่กำลังอายจนหน้าแดงรีบเข้าไปอาบน้ำไป และเมื่อดันให้ฮยอกแจเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ร่างสูงก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูมาเตรียมไว้

ตื่นแล้วเขาจะแกล้งให้หนักเลย ถึงเมื่อคืนจะทำตัวน่ารัก อ้อนเขา และ ร้อนแรงแค่ไหน แต่ก็ต้องลงโทษอยู่ดี

โทษฐานที่เมาแล้วเรียกหาเขาไม่หยุดจนเขาต้องเหนื่อยอย่างเมื่อคืน

ทางด้านคนตัวเล็กที่ถูกดันเข้าห้องน้ำแบบไม่ทันตั้งตัวก็ร้อนใจไม่น้อย เมื่อคืนเขาจำอะไรไม่ได้เลย และไม่รู้เลยว่าทำอะไรให้พี่ฮันไม่พอใจรึเปล่า พี่ฮันถึง....

ฉ่า

ถ้าพี่ฮันไม่โกรธพี่ฮันคงไม่รุนแรงแบบนี้แน่เลย

เพราะจากร่างกายที่ปวดไปทั้งตัว คงไม่ต้องคิดให้มากว่าค่ำคืนที่ผ่านมามันร้อนแรงแค่ไหน

ความคิดที่ฮยอกแจคงไม่รู้ว่า ไม่ใช่ว่าฮันคยองโกรธอะไรเลยสักนิด แต่เป็นเพราะตัวเองนั่นแหละที่เมา และเรียกร้องหาสัมผัสคนตัวโตทั้งคืน

ทั้งงอแง และ ร้องเรียก บอกรักซ้ำๆและออดอ้อนจนคนตัวโตแทบตายคาอก

แกร็ก

“อ๊ะ...”

“ว่าแล้วเชียว คิดอะไรอยู่ มานี่มาพี่อาบให้ แว่นก็ไม่ได้ใส่จะมองเห็นรึไง” เหมือนคนตัวโตที่เพิ่งคิดได้ว่าทุกทีก็อาบน้ำพร้อมกันทุกเช้า และฮยอกแจก็สายตาสั้นมากด้วย ความเป็นห่วงที่ต้องทำให้เขาเข้ามา

ร่างสูงจับให้ฮยอกแจมาอยู่ตรงฝักบัวทรงกรมที่อยู่เหนือศีรษะ ไม่ต้องเสียเวลาถอดเสื้อผ้าอะไรมาก แค่จับฟอกสบู่และอาบน้ำให้ ท่ามกลางความมึนงงของฮยอกแจ

ซ่า...ซ่า

“พี่ฮันอาบแล้ว เดี๋ยวเปียก”

“ถ้าปล่อยให้อาบเองก็ช้า สายตาก็สั้น ไหนจะตรงนี้อีก....เข้ามาใกล้ๆ พี่จะล้างให้” มือหนาดึงให้ฮยอกแจเข้ามาชิด ไม่สนเสื้อผ้าที่ใส่อยู่เลยว่าจะเปียกแค่ไหน ก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปทำความสะอาดอย่างที่ทำให้ทุกครั้ง

ส่วนคนตัวเล็กที่ยืนเกร็งตัว จับเสื้อที่เปียกปอนของฮันคยองไว้แน่น ใบหน้าหวานฝังลงกับไหล่กว้างก่อนจะเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาในใจ

“เมื่อคืน..อ๊ะ....ฮยอกแจททำอะไรผิดฮะ.....พี่ฮันโกรธไหม......เมื่อคืน..ฮยอกแจจำอะไรไม่ได้..อา...เลย” เด็กน้อยกัดปากแน่นเมื่อคนตัวโตแกล้งกดนิ้วเข้าไปจนสุด มือหนาอีกข้างก็บีบก้นเล็กให้แบะออกเพื่อที่จะเอื้อมมือทำความสะอาดได้ง่ายๆ

“แล้วคิดว่าผิดไหม......ร้องอยากดื่มเหล้า แล้วก็เมา ถอดเสื้อตัวเอง ออกไปเต้น....แล้วก็ไม่ยอมนอน ร้องอยากมีเซ็กส์กับพี่ทั้งคืน...”

กึก

มะ....ไม่จริง

“มะ...ไม่...........”

“อีก...เข้ามาอีก..อ๊า...ฮยอกแจร้อน..อึก....แรงๆ...พี่ฮัน...ฮยอกแจม่ายดื้อ...อะ..อ๊า”

“อย่าเอาออก...อา...ร้อน.....รัก...พี่ฮันรัก...อา...ฮยอกแจน๊า”

ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อสั่นระริก จากที่จะเอ่ยปากปฏิเสธ แต่ทว่าภาพที่เข้ามาในหัวกลับทำให้เด็กน้อยของพี่ๆทุกคนตัวแข็งค้าง

เขาทำ...เขาพูด....เขาบ้าไปแล้วรึไง!!!

ฟอดดดด

“เมื่อคืน......ไม่ต่ำกว่าห้ารอบที่ขอพี่” ฮันคยองกดจมูกลงข้างขมับเบาๆ จากเมื่อคืนเขาก็เพิ่งรู้นี่แหละว่าเด็กน้อยของเขาเวลาเมาแล้วมีความต้องการมากแค่ไหน แต่ก็ยิ่งรู้สึกดีเพราะฮยอกแจเอาแต่ร้องเรียกหาความรักจากเขาแค่คนเดียว

เสียงหวานที่พร่ำบอกรัก มันทำให้เขารู้สึกดีเสมอ

“ฮยอกแจขอโทษฮะ.......ฮยอกแจน่าไม่อาย” แค่คิดว่าเป็นคนเอ่ยปากขอ และไหนจะเมาแล้วไปถอดเสื้อแค่นี้เขาก็ไม่มีหน้าไปมองหน้าพี่ฮันแล้ว

ฮยอกแจก้มลงราวกับรับไม่ได้ที่ตัวเองทำตัวน่าอายแบบนั้น แต่สำหรับฮันคยองมันกลับน่าเอ็นดู และเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่อาบน้ำให้คนตัวเล็กจนเสร็จ

....................................................

กลับไปเม้นให้กันบ้างนะค๊าาา

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=586262&chapter=122

PaPiRui