คนตัวเล็กสะดุ้งตัวโยก
เมื่อฮันคยองก้มลงครอบครองยอดอกสีชมพูสวยแล้วตวัดลิ้นจนหน้าท้องแบนราบหดเกร็ง
ฮยอกแจเบียดตัวชิดกับประตูบ้าน สองมือกำไหล่กว้างไว้แน่น เสียงดูดจากยอดอกที่ยิ่งทำให้ฮยอกแจตื่นตัว
“ต้องการไหมเด็กดี.....ต้องการพี่ไหมหื้ม”
ร่างสูงกลับมาเผชิญหน้ากับคนที่กำลังทำหน้าได้อารมณ์เต็มเปลี่ยม มองหน้าตาน่ารัก
ที่กำลังต้องการและมองมาทางเขา
ดวงตากลมที่กำลังฉ่ำไปด้วยอารมณ์ปรือตามองเขาอย่างน่ารัก
ปากเล็กแดงฉ่ำ กับร่างกายบอบบางที่เสียดสีอยู่กับเขาตรงหน้า
ขวับๆ
ทว่า....ฮยอกแจกลับก้มหน้าแล้วส่ายหน้ารัวๆ
ปฏิเสธด้วยท่าทีที่น่ารักใบแบบที่เป็นลีฮยอกแจ ที่ฮันคยองยิ้มกริ่ม
ขี้อายจริงๆ
“ไม่ต้องการหรอหื้ม....ไม่ต้องการให้พี่สัมผัสหรอ...”
ร่างสูงเบียดตัวเข้าชิด แล้วกระซิบชิดหูพร้อมกับคลอเคลียซอกคอคนที่ส่ายหน้า
ทว่ากลับเชิดหน้าให้เขาสัมผัส
ต้องการ.....ต้องการพี่ฮัน
“อ๊ะ.....”
“ไม่ต้องตอบก็ได้.....พี่รู้ว่าแฟนพี่ต้องการอะไร”
หมับ
ฮันคยองอุ้มร่างเล็กขึ้นแนบอกแล้วเดินไปที่ฟูกนอนบางๆ
พร้อมกับวางฮยอกแจลงอย่างอ่อนโยน ให้ฮยอกแจนั่งลง แล้วร่างสูงก็คุกเข่าลงตาม
พร้อมกับจับมือเล็กเข้าหาตัว
ก่อนที่จะ
“อ๊ะ....”
ขวับๆๆๆ
ฮยอกแจส่ายหน้าจนผมสะบัดแล้วพยายามดึงมือของตัวเองออก
เมื่อร่างสูงจับมือเล็กไปวางลงบนแก่นกายใหญ่ที่นูนออกมาจากกางเกงนักศึกษา
มือหนารั้งแรงไว้แล้วบังคับให้ฮยอกแจจับมันแน่นกว่าเดิม พร้อมกับคลึงมันไปมา
ฉ่า
การกระทำน่าอายที่ฮยอกแจหลับตาแน่น ปล่อยให้ฮันคยองทำตามใจชอบ
ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกคนตัวโตรั้งเอวให้เข้าไปใกล้
“พี่ฮันฮะ...”
“ทำให้หน่อยนะ....พี่อยากให้ทำให้นะ”
แล้วคนตัวเล็กก็เหมือนจะแพ้คำอ้อนของคนตัวโตอีกจนได้ ร่างน้อยอ่อนระทวย
อาการนิ่งไปทำให้ฮันคยองยิ้มกริ่มและรู้ว่าฮยอกแจยอมเขาทุกอย่าง
ร่างสูงยืดตัวขึ้นยามที่เข่ายังค้ำอยู่กับพื้น
จนแก่นกายใหญ่อยู่ระดับเดียวกับคนที่นั่งอยู่บนฟูก
มือหนาดึงเสื้อนักศึกษาของฮยอกแจออกจากกายขาว แล้วก้มลงจูบปากเล็กเบาๆ
ก่อนที่จะปลดกางเกงออกจากเอวต่อหน้าฮยอกแจที่รีบหันหนีไปทางอื่น
เสี้ยวหน้าหวานที่เห่อร้อน
ฮยอกแจแทบละลายลงไปกับพื้นเมื่อฮันคยองถอดกางเกงออก
พร้อมกับดึงแก่นกายใหญ่ออกมาจากชั้นใน แล้วจับมือเล็กไปสัมผัสกับแท่งร้อน
หมับ
ฉ่า
หัวใจจะวายอยู่แล้ว
“อืม....หันหน้ามาสิที่รัก”
เมื่อมือเล็กจับไว้ที่แก่นกายใหญ่เต็มมือแล้ว ฮันคยองก็รั้งใบหน้าหวานให้หันมามอง
“พี่ฮัน.....อ๊า.......ฮยอกแจ...ฮยอกแจอาย” เสียงหวานร้อนกระเส่าเมื่อถูกอีกคนเขี่ยตรงยอดอกเบาๆ
มือเล็กกำแก่นกายใหญ่ไว้แน่น ก่อนจะถูกฮันคยองจับมือให้ดึงแก่นกายขึ้นลงเบาๆ
แก่นกายที่อยู่ระดับเดียวกับใบหน้าจนฮยอกแจไม่กล้ามอง
รับรู้เพียงว่าแก่นกายที่สัมผัสอยู่มันร้อนแค่ไหน และ เต็มมือแค่ไหน
“อืม ดีฮยอกแจ....มีแค่เราสองคนจะอายทำไมหื้ม
มากกว่านี้ก็ทำกันมาแล้ว....ฮยอกแจไม่อยากทำให้พี่หรอ” มือหนาลูบผมไปตามโครงหน้า
แล้วจับให้ฮยอกแจหันไปมองแก่นกายของเขาเต็มๆตา
ภาพที่ทำให้ฮยอกแจกัดปากแน่น
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นแก่นกายของพี่ฮันเต็มตา
และยิ่งรู้สึกว่าร่างกายร้อนลุ่มไปหมด เมื่อคิดถึงว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือสิ่งเดียวกับที่มักจะสอดเข้ามาในกายทุกค่ำคืน
ฉ่า
“อืมมม แบบนั้นเด็กดี” มือเล็กชักรูดแก่นกายขึ้นลงจนมันขยายตัวขึ้น
ด้วยการคุมจังหวะจากมือของฮันคยอง
เสียงทุ้มต่ำที่กำลังรู้สึกดีทำให้ฮยอกแจรู้สึกว่าตัวเองเสียวซ่านไปหมด ก่อนที่มือหนาจะค่อยๆปล่อยมือเล็ก
ให้ฮยอกแจคุมจังหวะด้วยตัวเอง
ฮยอกแจลูบไปตามส่วนหัวของแก่นกาย แรงชักรูดที่มากขึ้นเรื่อยๆ
เสียงครางทุ้มต่ำจากฮันคยองทำให้คนฟังยิ่งหายใจติดขัดตามไปด้วย
มือเล็กกำแท่งร้อนไว้แน่นเมื่อมันเริ่มแข็งตัวกว่าเดิม และร้อนระอุ
อีกทั้งยังขยายมากขึ้นกว่าเดิม
ฮยอกแจกลืนน้ำลายเฝื่อนๆ แอบเหลือบมองแท่งร้อนด้วยความตื่นเต้น
ความเปียกแฉะที่ไหลออกมาจากส่วนปลาย
ทำให้ฮยอกแจรีบเงยหน้ามองฮันคยองที่กำลังรู้สึกดี
“อืมมมม.......อ้าปากสิฮยอกแจ” ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้แล้วจับแก่นกายจ่อตรงปากเล็กของฮยอกแจที่กำลังเกร็งตัว
ฮยอกแจกัดปากแน่น ก่อนจะค่อยๆอ้าปากรับแก่นกายใหญ่ที่ดันเข้ามาคับปาก
“อึก.....อึก...” ร่างสูงขยับกายเข้าและออกช้าๆ
ปากเล็กที่ร้อนและลิ้นที่กำลังสัมผัสอยู่กับแก่นกายทำให้ฮันคยองรู้สึกดี
นัยน์ตาคมก้มมองคนรักที่กำลังอมแก่นกายเข้าไว้เต็มปาก
ใบหน้าสวยที่มีแว่นตาทับอยู่บนกรอบหน้า
ภาพที่เรียกอารมณ์ดับในร่างกายได้อย่างดี ทำให้ฮันคยองลูบหน้าผากชื้อเหงื่อพร้อมกับเสยผมของฮยอกแจไปด้านหลัง
ก่อนจะดันให้ศีรษะเล็กก้มลงแล้วดันกายให้เข้าไปในปากเล็กๆของฮยอกแจมากกว่าเดิม
“อา...อึก....” ฮยอกแจกลืนน้ำลายไม่หยุด
มือเล็กจับแก่นกายใหญ่ไว้แน่นยามที่แท่งร้อนขยับเข้าออกเร็วขึ้น
น้ำรักจากส่วนปลายไหลออกมาจนไหลย้อนออกมาจากมุมปาก
“อา......ฮยอกแจ ดูดแรงๆ ”
“อึก...อึก...อึก..”มือหนาดันหัวเล็กเข้าออกพร้อมกับขยับกายแรงขึ้นเรื่อยๆ
ปากเล็กอมแก่นกายไว้แน่น ก่อนที่น้ำขาวขุ่น รสชาติแปลกๆจะฉีดเข้ามาเต็มปาก
“..อึก...แค่กๆ.อา” ฮันคยองดึงแก่นกายออก พร้อมกับฮยอกแจที่สำลักน้อยๆ
บางส่วนที่ก็ถูกลืนลงไปอย่างไม่ตั้งใจ แต่บางส่วนก็คายออกมา
หมับ
“หึ....ไหนดูสิ๊....ทำหน้าเหมือนนางเอกเอวีไปได้”
ฮันคยองก้มลงมาเช็ดปากเล็กเบาๆ พร้อมกับพูดคำที่ทำให้ฮยอกแจหน้าแดง
“ไม่ใช่สักหน่อย....”
“หรอ....นึกว่าใช่” ฮันคยองว่ายิ้มๆแล้วดึงฮยอกแจเข้ามาจูบปากแรงๆ
มือหนาจับให้คนตัวเล็กขึ้นมานั่งคุกเข่าและปลดกางเกงนักศึกษาออกจากสะโพกเล็ก แล้วจับแก่นกายเล็กชักรูดปลุกอารมณ์ที่ตื่นตัวมากอยู่แล้วให้มากขึ้นกว่าเดิม
ฮยอกแจครางเสียงต่ำในลำคอ ยามที่ถูกฮันคยองจูบอย่างเร่าร้อน
มือเล็กยกขึ้นคล้องคอแกร่ง แอ่นกายเข้าหาโหยหา ทั้งคู่แรกจูบกันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ความต้องการในร่างกายที่กำลังต้องการมากกว่าที่ทำอยู่ ทำให้ฮันคยองดันตัวออกแล้วพลิกฮยอกแจให้ลงไปนอนอยู่ท่าคลาน
“อ๊ะ....อะ...อ๊า!!!..พี่ฮันฮะ...อึก....”
ฮยอกแจค้ำมือลงกับพื้น กำมือไว้แน่น
เข่าทั้งสองข้างยันตัวเองไว้ยามที่สะโพกเล็กถูกถึงให้เชิดขึ้นเพื่อสอดความเป็นชายของฮันคยองเข้าไปในกาย
ก่อนที่ร่างสูงจะกดกายเข้ามาจนสุด และเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ
“อืม....อย่านอนลงนะ เดี๋ยวเจ็บ”
มือหนาดึงไหล่เล็กไว้เมื่อฮยอกแจแทบจะลงไปนอนแนบกับพื้น
เพราะความปวดหนึบในกายและเสียวกระสันเกินกว่าจะค้ำตัวอยู่
ความเป็นห่วงที่ทำให้ฮยอกแจยิ่งรู้สึกว่าต้องการความอบอุ่นจากผู้ชายที่กำลังสอดผสานกายจากด้านหลังมากขึ้นกว่าเดิม
พี่ฮันไม่ยอมให้เขานอนลง ไม่ยอมให้เขาต้องอยู่บนพื้นที่แข็งๆ
“อึก....อะ..ฮยะ...ฮยอก...”
หมับ
ฮันคยองสวนกายเข้าพร้อมกับเอื้อมไปดึงหมอนมารองไว้ตรงหน้าคนตัวเล็ก
กลัวว่าเวลาที่ตัวเองทำรุนแรงขึ้นแล้วฮยอกแจจะเจ็บตัว
“อึก..อา....พี่ฮัน...” ฮยอกแจพยายามค้ำตัวไว้
เอี้ยวตัวมามองร่างสูงที่กระแทกกายเข้ามาแรงขึ้นจนร่างกายสั่นไปตามแรง
สายตาและใบหน้าที่ทำให้ฮันคยองต้องโน้มกายเข้ามา
แล้วเอื้อมมือมาถอดแว่นตาของฮยอกแจที่แทบจะหลุดออกจากดั้งสวยวางไว้ข้างกาย
“อะ..อึก...ถอด..อ๊า...ทำไมฮะ” เสียงหวานกระเส่าถาม
ดวงตากลมโตหลี่ตาเมื่อทันทีที่ฮันคยองถอดแว่นออก
ภาพตรงหน้าก็พร่ามัวเหมือนมีแสงสีขาวมัวๆมาบังไว้ ทว่าก็ยังเห็นเงาของร่างสูงที่กำลังสอดกายเข้าออกอย่างชัดเจน
“กลัวแว่นหัก....อืม...มานี่ดีกว่า พี่กลัวจะไหลไปกับพื้นจริงๆ
พี่ไม่อยากให้แฟนพี่ไม่สบายตัว” มือหนาดึงแขนเรียวให้เข้ามาหาตัว
ทำให้ฮยอกแจต้องขยับตัวเข้าหาอกแกร่ง แผ่นหลังเล็กแนบลงกับหน้าอกของฮันคยอง
ใบหน้าหวานซบอยู่ระดับเดียวกับบ่ากว้าง
“อ๊า...อึก....อ๊ะ...พะ..พี่ฮัน...” ฮยอกแจกัดปากแน่น
ยามที่ต้องหลับตาลงแล้วเงยหน้าขึ้นเมื่อฮันคยองกำลังเล้าโลมไปตามลำคอ
ขาเรียวอ้าออกกว้างยามที่มือหนาจับสะโพกให้แยกออกแล้วสวนกายหนักขึ้นจนต้องใช้มือคว้าต้นคอแกร่งไว้
ปับ ปับ ปับ
“อึก...อะ..อ๊า...อา....” แรงกระแทกที่ทำให้เนื้อกายสั่นไหว แก่นกายใหญ่สอดเข้ามาลึกขึ้นและแรงขึ้น
ส่วนปลายย้ำตรงจุดกระสันซ้ำๆ เพิ่มความเสียวซ่านที่ทำให้ฮยอกแจบิดเร้ากาย
พ่นลมหายใจหนักๆ ปล่อยเสียงครางผสานกับเสียงเนื้อกระทบกัน
มือหนารั้งแก่นกายเล็กรัวๆพร้อมกับแรงกระแทกเข้าออกเมื่อใกล้จะถึงจุดหมาย
ช่องทางร้อนที่บีบตัวแน่น และเพียงไม่นาน
คนตัวเล็กก็ครางสุดเสียงพร้อมกับกระตุกกายปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือใหญ่ พร้อมกับความอุ่นร้อนที่ฉีดเข้ามาในกาย
“อา....เลอะมือหมดเลย”
ฮยอกแจรีบจับมือของฮันคยองแล้วคว้าเสื้อนักศึกษามาเช็ดมือให้
ทว่าร่างสูงกลับดึงมือออกแล้วใช้สองแขนกอดเอวเล็กไว้แน่นพร้อมกับจูบไปตามลำคอ
สูดความหอมจากร่างน้อยที่ชื้นไปด้วยเหงื่อแทน
“รัก...รักมากเลยรู้ไหม”
ปากหยักกระซิบบอกสลับกับจูบตามเนื้อกายขาวผ่องที่เต็มไปด้วยรอยรักที่เขาทำไว้
กลิ่นกายของฮยอกแจเป็นอะไรที่เขาหลงใหลจนหยุดไม่อยู่
ฮยอกแจก้มหน้าอมยิ้มกับคำรักของคนตัวโต
ปล่อยให้อีกคนเอาแต่ใจสัมผัสร่างกายอย่างที่ต้องการ
“รักเหมือนกันฮะ”
ฟอดดดดดดด
“ฮ๊า...ชื่นใจจริงๆ ไม่เคยรู้สึกว่าอยากหลับแบบนี้เลยให้ตายเหอะ” ฮันคยองทิ้งหัวลงบนไหลเล็ก
รั้งเด็กน้อยเข้ามากอดแนบอกทั้งๆที่ร่างกายยังเชื่อมต่อกัน
“นอนแบบนี้......ไม่ได้นะฮะ”
คนตัวเล็กรีบบอกพร้อมกับสูดหายใจลึกๆแล้วดึงตัวเองออกจากตักกว้าง จนใบหน้าหวานเหยเกเพราะต้องถอนตัวจากท่อนเนื้อร้อน
แล้วมองหน้าฮันคยองด้วยท่าทางอายๆ ยิ่งฮันคยองส่งสีหน้าหงุดหงิดมาให้คนขี้กลัวก็แอบผวาตัว
......................................................................................................................................................
อ่านแล้ว กลับไปเม้นให้กันบ้างนะค๊าาาาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น